Wydawca treści
Urządzanie lasu
Gospodarka leśna w Lasach Państwowych prowadzona jest na podstawie planów urządzenia lasu, sporządzanych dla nadleśnictw na 10 lat. Wykonują je dla Lasów Państwowych specjalistyczne jednostki, m.in. Biuro Urządzania Lasu i Geodezji Leśnej (BULiGL). Plany urządzenia lasu, po konsultacjach z udziałem społeczeństwa, są zatwierdzane decyzją Ministra Środowiska.
Przygotowanie planu poprzedza zawsze dokładna inwentaryzacja i ocena stanu lasu. Leśnicy określają takie cechy lasu, jak struktura, budowa, wiek, skład gatunkowy, stan zdrowotny, warunki glebowo-siedliskowe itp. W działaniach przewidzianych do realizacji uwzględnia się cele gospodarki leśnej i funkcje, jakie pełnią lasy w urządzanym nadleśnictwie.
Przed sporządzeniem planu urządzenia lasu leśnicy dokładnie inwentaryzują zasoby leśne i oceniają stan lasu.
Współczesne plany gospodarowania na terenach leśnych wykonuje się, wykorzystując najnowsze osiągnięcia techniki. Podstawowym narzędziem pracy jest tu leśna mapa numeryczna (LMN), będąca częścią systemu informacji przestrzennej (GIS). Mapa ta w sposób graficzny przetwarza i przedstawia dane zebrane podczas prac terenowych. Od lat w urządzaniu lasu stosuje się również coraz doskonalsze metody wykorzystywania zdjęć lotniczych i satelitarnych, które uzupełniają wyniki prac terenowych.
Czasami plan urządzenia lasu może być opracowywany na okres krótszy niż 10 lat. Dzieje się tak w uzasadnionych przypadkach, na przykład gdy wystąpią duże szkody lub klęski żywiołowe.
Plan urządzenia lasu powinien zawierać m.in.:
• opis lasów i gruntów przeznaczonych do zalesienia,
• analizę gospodarki leśnej w minionym okresie,
• program ochrony przyrody,
• określenie zadań związanych z pozyskaniem drewna, zalesieniami i odnowieniami, pielęgnacją i ochroną lasu, gospodarką łowiecką i tworzeniem infrastruktury leśnej (budynki, drogi).
Plan urządzenia lasu wykonywany jest na podstawie obowiązującej w Lasach Państwowych instrukcji.
Obowiązujący dla naszego nadleśnictwa plan urządzania lasu można znaleźć w Biuletynie Informacji Publicznej.
Tekst wspólny uzupełniony o link http://bip.lasy.gov.pl/pl/bip/dg/rdlp_poznan/nadl_babki/plan_urzadzania_lasu
Najnowsze aktualności
Szyszka, szyszki, szyszce, szyszkę, szyszką, szyszce, szyszko
Szyszka, szyszki, szyszce, szyszkę, szyszką, szyszce, szyszko
Jest czas, że leśnicy odmieniają to słowo przez wszystkie przypadki, ponieważ wyhodowanie przyszłego drzewostanu stanowi długi i złożony proces, który w przypadku odnowienia sztucznego rozpoczyna się od zbioru szyszek. Pozyskiwane są one ze specjalnie wyznaczonych w tym celu drzewostanów.
Wyróżniamy wyłączone drzewostany nasienne (WDN), gospodarcze drzewostany nasienne (GDN), plantacje nasienne (PN) i plantacyjne uprawy nasienne (PUN), które są odpowiednio oznaczone w terenie. WDN oraz GDN identyfikuje się na podstawie żółtych znaków na drzewach – w pierwszym przypadku są to ciągłe opaski, szerokości 10 cm, wykonane jasnożółtą farbą na drzewach skrajnych i granicznych, na wysokości 1,5 m. Dodatkowo drzewa umiejscowione na załamaniach granicy posiadają literę „N”.
W wyłączonych drzewostanach nasiennych wyznacza się drzewa mateczne, które posiadają żółtą opaskę szerokości 5 cm i numer pod jakim zostaną wpisane do Krajowego Rejestru Leśnego Materiału Podstawowego BNL oraz dla każdego z nich cztery drzewa porównawcze podpisane cyframi 1 – 4. Natomiast w gospodarczych drzewostanach nasiennych drzewa obrzeżne oraz na narożnikach posiadają namalowane przerywane opaski. W Nadleśnictwie Babki występuje wyłączony drzewostan nasienny sosny czarnej oraz cenny drzewostan modrzewiowy. Plantacje nasienne zakładane są z klonów drzew matecznych przez szczepienie (rozmnażanie wegetatywne), natomiast plantacyjne uprawy nasienne z nasion drzew matecznych drogą rozmnażania generatywnego. Plantacje muszą być izolowane przed pyłkiem pochodzącym z zewnątrz.
Na ustalenie terminu zbioru wpływ mogą mieć właściwości poszczególnych gatunków drzew. Część gatunków po osiągnięciu dojrzałości, w stosunkowo krótkim czasie wysiewa nasiona z szyszek (np. sosna wejmutka), stąd zasadnicze znaczenie posiadają obserwacje dojrzewania, gdyż zbiór musi odbyć się tuż przed terminem naturalnego opadania nasion. Natomiast nasiona sosny zwyczajnej, świerka pospolitego, czy modrzewia pozostają przez dość długi okres zamknięte w szyszkach (od listopada do marca). W tym przypadku o terminie decyduje wzgląd na większą bądź mniejszą podatność szyszek do wyłuszczania, czynniki organizacyjne zbioru, przebieg pogody (temperatura musi być niska, aby szyszki nie zaczęły się otwierać), wreszcie rozplanowanie prac wyłuszczarskich.
Szyszki pozyskiwane są z drzew leżących w gospodarczych drzewostanach nasiennych. Z kolei na plantacjach nasiennych oraz w wyłączonych drzewostanach nasiennych – z drzew stojących. Zbiór szyszek z 30 metrowych sosen wymaga posiadania specjalistycznych uprawnień i odpowiedniego sprzętu, stąd wykonują go alpiniści. Określenie ilości szyszek do pozyskania ustala się na podstawie wydajności nasion. Wydajność nasion ze 100 kg szyszek sosny zwyczajnej wynosi 1 – 1,5%. Po zebraniu szyszki trafiają do wyłuszczarni, a otrzymane nasiona do szkółki leśnej, gdzie wyhodowane zostaną sadzonki. Zadaniem leśników jest zachowanie ciągłości trwania lasów. W związku z tym, że nie każdego roku są lata nasienne, dlatego muszą oni pamiętać o utrzymywaniu zapasu nasion przynajmniej na kilka lat, który gromadzony jest w magazynie nasion przy wyłuszczarni.
W Nadleśnictwie Babki w tym roku zbiór szyszek sosnowych odbywa się w gospodarczych drzewostanach nasiennych zlokalizowanych w leśnictwach Mechlin i Czmoń. Zaplanowane jest zebranie kilku ton szyszek. Zapotrzebowanie Nadleśnictwa na nasiona sosny wynosi corocznie około 30 kg – do wysiewu w lesie na powierzchniach odnowieniowych oraz około 20 kg do wysiewu w szkółce leśnej w cyklu produkcji sadzonek.
