Wydawca treści
Grzyby
Kogo mogę się poradzić w sprawie zebranych w lesie grzybów, czy grzyby w lesie można zbierać bez ograniczeń, czy znalezione grzyby należy wykręcać, czy wycinać - odpowiedzi na te i inne pytania.
Kogo mogę się poradzić w sprawie zebranych w lesie grzybów?
Podstawową zasadą jest zbieranie tylko i wyłącznie owocników grzybów, które dobrze znamy. Nie należy zbierać osobników zbyt młodych, bo to utrudnia określenie gatunku oraz zbyt starych, które z kolei mogą być toksyczne. Jeżeli nie jesteśmy pewni, czy znaleziony grzyb jest przydatny do spożycia, to lepiej pozostawić go w lesie.
Aby nauczyć się prawidłowego zbierania grzybów i rozpoznawania gatunków warto uczestniczyć w organizowanych przez nadleśnictwa grzybobraniach. Informacje o nich znajdziecie na stronie www.lasy.gov.pl oraz stronach jednostek. Warto szukać porady w punktach skupu i u grzyboznawców - nadleśnictwa nie zajmują się ocenianiem grzybów. Bezpłatnych porad na temat zebranych w lesie grzybów udzielają wszystkie terenowe stacje sanitarno-epidemiologiczne, które znajdują się w każdym powiatowym mieście. Prowadzą one także rejestry grzyboznawców, którzy udzielają porad.
W przypadku wystąpienia po spożyciu grzybów nudności, bólów brzucha, biegunki, czy podwyższonej temperatury należy wywołać wymioty i jak najszybciej zgłosić się do lekarza. Wezwany w porę może uratować życie. Nie należy lekceważyć takich objawów. Trzeba też pamiętać, że przy zatruciach muchomorem sromotnikowym występuje faza pozornej poprawy, później stan chorego gwałtownie się pogarsza.
Czy grzyby w lesie można zbierać bez ograniczeń?
Grzyby w polskich lasach można zbierać bez ponoszenia jakichkolwiek kosztów i w zasadzie bez ograniczeń, ale są pewne wyjątki. Nie wolno ich zbierać w niektórych częściach lasu, gdzie jest stały zakaz wstępu: na uprawach do 4m wysokości, w drzewostanach nasiennych i powierzchniach doświadczalnych, w ostojach zwierzyny. Nie wolno ich także zbierać na obszarach chronionych: w rezerwatach i parkach narodowych. Rygorystycznie należy przestrzegać zakazu wstępu na tereny wojskowe.
Należy oszczędzać duże, stare owocniki grzybów, gdyż nie są atrakcyjne kulinarnie, a mają duże znaczenie dla rozwoju grzybów. Jeśli wiemy, że jakiś grzyb jest rzadki i ginący to także oszczędźmy go, nawet jeśli jest jadalny. Niezależnie od miejsca występowania część gatunków grzybów podlega całkowitej ochronie gatunkowej – poznaj dokładnie listę tych grzybów zanim wybierzesz się do lasu.
Czy znalezione grzyby należy wykręcać, czy wycinać?
To pytanie jest zadawane od niepamiętnych czasów. Powstało zapewne tuż po słynnym dylemacie dotyczącym jaja i kury. Skoro jest tyle gatunków rozmaitych grzybów to spokojnie możemy stosować oba sposoby. Każdy jest dobry, ale stosowany z rozsądkiem. Większe owocniki grzybów lepiej jest wyciąć, ze względów praktycznych, bo zaoszczędzamy sobie pracy przy czyszczeniu grzybów. Naturalnie nie w połowie trzonu, jak to nieraz widać przy zbiorze podgrzybków w celach zarobkowych. Możemy delikatnie podważyć także owocnik grzyba koniuszkiem noża. Wycinamy jak najniżej, odgarniając dokładnie ściółkę i uważając, aby nie uszkodzić grzybni. Potem starannie przykrywamy to miejsce, aby grzybnia nie wysychała. Resztka trzonu grzyba szybko zgnije lub zjedzą ją ślimaki.
Grzyby blaszkowe, takie jak kurka, zielonka czy rydz lepiej jest wykręcać. Należy je wyjąć z podłoża tak, aby nie uszkodzić trzonu i także dokładnie zakryć grzybnię ściółką. Tak wyjęty owocnik łatwiej rozpoznać co do gatunku, a jest to bardzo istotne, aby wyeliminować pomylenie zielonki, gołąbka czy pieczarki z muchomorem zielonkawym. Rozpoznaje się go m.in. po pochwie u podstawy trzonu, stąd nie można takich grzybów wycinać. Pamiętajmy, że jeden średni owocnik to dawka śmiertelna dla człowieka.
Jak zbierać i przechowywać grzyby zanim trafią do kuchni?
Pierwsza zasadą jest zbieranie tylko znanych nam grzybów. Unikniemy wtedy zatrucia na pozór apetycznie wyglądającymi, ale groźnymi dla naszego zdrowia owocnikami. Zbieramy tylko owocniki zdrowe, nieuszkodzone i młode, ale nie zbyt młode, bo wtedy trudno rozpoznać gatunek grzyba. Pozostawiamy w nienaruszonym stanie grzyby niejadalne, nieznane nam oraz osobniki stare, które pozostawiamy jako „nasienniki". Najczęściej i tak są robaczywe. Czy wiecie dlaczego grzyby są robaczywe? Te „robaki", które dziurawią nasze grzyby, szczególnie z letnich zbiorów, to larwy (czerwie) muchówek. Właśnie w grzybach przechodzą część swojego rozwoju.
Warto także pamiętać, że owocniki grzybów to żyjące organizmy, które nawet po zerwaniu nadal rozwijają się i oddychają wydzielając dwutlenek węgla i wodę. Dlatego bardzo ważne jest prawidłowe przechowywanie owoców grzybobrania. Najlepsze są szerokie, wiklinowe koszyki, a nie plastikowe wiadra, torby czy woreczki. Nawet najpiękniejsze owocniki szlachetnych gatunków grzybów mogą być przyczyną zatrucia, gdy przechowywane będą w foliowej torebce i ulegną zaparzeniu. Często wybieramy się na grzybobranie daleko od domu. W trakcie szybko postępujących procesów gnilnych wywołanych złym przechowywaniem grzybów wydzielają się toksyny, szkodliwe dla naszego zdrowia. Dlatego nawet powszechnie znane kurki czy podgrzybki mogą nam zaszkodzić, gdy je źle przechowamy.
Najnowsze aktualności
ZWIĘKSZAMY POWIERZCHNIĘ LASÓW PAŃSTWOWYCH!
ZWIĘKSZAMY POWIERZCHNIĘ LASÓW PAŃSTWOWYCH!
Zgodnie z ustawą z dnia 28 września 1991 roku o lasach gospodarkę leśną prowadzi się według zasad powszechnej ochrony lasów, trwałości utrzymania lasów, ciągłości i zrównoważonego wykorzystania wszystkich funkcji lasów oraz powiększania zasobów leśnych.
Państwowe Gospodarstwo Leśne Lasy Państwowe, będąc jednostką wyodrębnioną specjalnie w celu prowadzenia takiej gospodarki, ma szczególne kompetencje do realizacji tych zasad. W zorganizowanej strukturze skupiającej fachowców z zakresu leśnictwa łatwiej wykonywać zadania określone w planach urządzania lasów niż samodzielnie przez indywidualnych gospodarzy.
Dla osób fizycznych będących właścicielami lasu gospodarowanie w nim bywa trudne m.in. ze względu na odległą perspektywę zysku – często odsuniętą w przyszłość o dwa lub trzy ludzkie pokolenia. Dlatego nie rzadko prywatni właściciele lasów szukają nabywców, którzy kupiliby od nich grunty leśne (wraz z pakietem obowiązków, który ciąży na każdym właścicielu lasów), natomiast jednostki Lasów Państwowych w swoich planach finansowych przeznaczają część środków na nabywanie gruntów leśnych i do zalesienia.
W kończącym się 2020 roku Nadleśnictwo Babki nabyło od osób fizycznych blisko 40 hektarów takich gruntów we wsiach Luciny (gm. Śrem), Babki i wiórek (gm. Mosina). Wszystkie one położone są w bezpośrednim sąsiedztwie lasów do tej pory zarządzanych przez Nadleśnictwo i stanowią z nimi spójną całość. Wykonywanie zadań gospodarczych w większych kompleksach leśnych jest łatwiejsze i bardziej opłacalne. Ponadto włączenie gruntów leśnych do zasobów, którymi gospodaruje Nadleśnictwo, daje gwarancję, że nie będą wykorzystane na inne – niż prowadzenie gospodarki leśnej – cele, natomiast sama gospodarka prowadzona będzie wg wysokich standardów, których przestrzeganie jest potwierdzone posiadaniem przez jednostki Lasów Państwowych certyfikatów FSC i PEFC. Ten czynnik stabilizujący ma szczególne znaczenie w związku z obserwowanymi niekorzystnymi zmianami klimatu, którym można zapobiegać, ograniczając deforestację.
Spośród nabytych przez Nadleśnictwo 40 hektarów gruntów 32,5 jest już porośniętych drzewostanami w różnym wieku i kondycji, natomiast 3,5 hektara będzie mogło być zalesione dzięki odpowiednim ustaleniom w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. Na 4 hektarach utrzymane zostaną tzw. nieużytki – nadwarciańskie rozlewiska, których bogactwo biologiczne i funkcja retencyjna są nie do przecenienia.
Część gruntów została nabyta poprzez wykonanie przez Nadleśniczego prawa pierwokupu. Prawo to polega na możliwości wstąpienia Skarbu Państwa w miejsce nabywającego do każdej umowy, której przedmiotem są lasy lub grunty do zalesienia. Jest ono wykonywanie niezmiernie rzadko i tylko, gdy lasy będące w obrocie spełniają określone kryteria, w szczególności wypełniają enklawy obcej własności wśród gruntów PGL LP lub zmniejszają ich powierzchnię, przylegają do większych kompleksów leśnych w sposób niekomplikujący przebiegu granic, są przeznaczone na cele gospodarki leśnej lub przeznaczone do zalesienia.
Należy zauważyć, że lasy państwowe co do zasady są zawsze dostępne dla każdego (w odróżnieniu od lasów prywatnych, do których właściciel może zakazać wstępu). A więc: zapraszamy do lasu!